Kitap hakkında: 2012 / Dünya tersine döndü - biz onu kendimiz alt üst ettik. Ada derken neyi kastediyorsun? Bu kelimenin yarattığı ilk çağrışım, okyanusta dalgalarla yıkanan küçük veya orta boy bir kara parçasıdır. Okyanusun ortasında kayboldum. Kale aynı zamanda bir adadır. Bu çılgın dünyayı bir tsunami gibi alıp götüren bir anarşi denizinin ortasında küçük bir güvenlik parçası. İnsanların en sevdiği eğlence sekstir; ikinci nokta ise kendi türlerinin yok edilmesidir. Ancak herkes belli bir yaşa ulaştıktan sonra seks yaparsa, o zaman başka bir akıllı varlığın canına kıymak dünya nüfusunun yalnızca küçük bir yüzdesine nasip olur. Ancak 2010'dan sonra her şey değişti: Canavarda biriken, akılla donatılmış tüm vahşet dışarı taştı. Ahlaki temeller tamamen çöktü, insanlar çöktü. Ancak “İnsan insanın kurdudur” kanunu yürürlüğe girmeden önce doğa çarptı. Kimse her şeyin nasıl başladığını bilmiyor. Ancak güzel bir günde, açıklanamayan bir ölüm dalgası tüm dünyayı kasıp kavurdu. Milyonlarca insan hastanelere götürüldü, herkeste aynı belirtiler vardı: karın ağrısında azalma, ardından bir gün sonra iç organlarda, özellikle gırtlak, bağırsaklarda, karaciğerde yıkım meydana geldi - vücuda giren sıvıyla etkileşimden sorumlu olan her şey. vücut. İlk otopsiler, hastaların neredeyse tamamının su değil asit içtiğini, anında öldürebilecek kadar zayıf ama öldürebilecek kadar güçlü olduğunu gösterdi. Bilim adamları çeşitli sulardan örnekler alarak çılgına döndüler, ancak dünya okyanuslarından sıradan bir orman kaynağına kadar hepsi zehirlendi. Bunun istisnası, halihazırda plastik şişelere ve diğer kaplara dökülmüş olan ve yerle teması olmayan suydu. Hayat getiren nem, kaçınılmaz ölümü de beraberinde getirmeye başladı. Ve bir ay sonra nihayet bir temizleme sistemi bulmayı başardıklarında zehirli yağmurlar başladı. Doğadaki su döngüsü mümkün olan her şeyi zehirledi. Doğru, suyun yalnızca insanlar için ölümcül olduğu ortaya çıktı. Hayvanlar serbestçe içmeye devam etti. İnsanlık birkaç yıl daha mücadele etti ve ardından kaosa sürüklendi. Karanlık Çağlar uygarlığın zirvesi olarak kabul edilebilir. Kaleler bu şekilde ortaya çıktı. Ahlak ve hukuk kelimelerinin boş bir ifade olmadığı sıradan insanlar, önemli nesnelerin etrafındaki, askerler tarafından korunan ve güçlü beton duvarların arkasına sığınan küçük yerleşim yerleri. Çok yaşamadılar, sadece birkaç yıl, birbiri ardına kaos dalgalarına kapıldılar, onları küle çevirdiler. Ta ki tek bir kişi kalana kadar. Ve ben, Skif lakaplı Kir Danilov, onun kaptanı, onun kanunu.